Η φτώχεια αποτελεί στόχο της χιλιετίας στα σχέδια των ηγετών ή θα μείνουν μόνο οι υποσχέσεις; Είμαστε όλοι μας αντιμέτωποι με μια πραγματικότητα που είναι πολύ χειρότερη από εκείνη των επίσημων στοιχείων. Έχουμε "φάει| μιά γροθιά όλη η ανθρωπότητα και δεν το έχουμε καταλάβει.
Στο παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον που ζούμε, οι αποκλεισμένοι του Πρώτου Κόσμου, οι παράπλευρες απώλειες μιας ασύμμετρης ανάπτυξης και η περαιτέρω εξαθλίωση του Τρίτου Κόσμου θα επιβεβαιώνουν τις πιο απαισιόδοξες εκτιμήσεις.
Το πρόβλημα δεν αφορά μόνο τον αναπτυσσόμενο, αλλά και τον αναπτυγμένο κόσμο, όπου το 10% όσων ζουν στις μητροπόλεις διαβιεί κάτω από τα όρια της φτώχειας.
Ο αξιωματούχος του Αναπτυξιακού Προγράμματος του ΟΗΕ Ζαν Φάμπρ τόνισε ότι «ενώ ο πληθυσμός της γης τον περασμένο αιώνα διπλασιάσθηκε, ο πλούτος τετραπλασιάσθηκε. Την ίδια στιγμή, το 80% του πληθυσμού της γης διαβιεί σε περιοχές όπου το χάσμα μεταξύ πλουσίων και φτωχών συνεχώς εντείνεται.
Η φτώχεια είναι το πρωταρχικό πρόβλημα, διότι η έκταση όλων των άλλων παγκοσμίων προβλημάτων αυξάνεται όσο μεγαλύτερη είναι η φτώχεια.
Οι οκτώ πλουσιότερες χώρες του κόσμου, αν και ανακοινώνουν τη λήψη μέτρων για την καταπολέμηση της φτώχειας, στην πραγματικότητα κάνουν ελάχιστα.
΄ και ο νόμος κατηγορηματικώς απαγορεύει: «Δεν θα δανείσεις με τόκο τον αδελφό σου και τον πλησίον σου» (Δευτ. 23, 20). Και πάλιν λέγει: «Δόλος με δόλο, και τόκος με τόκο» (Ιερ. 9, 6). Και για την πόλη που είναι πλούσια σε πλήθος αμαρτιών τί λέγει ο ψαλμός; «Δεν έλειψε από τις πλατείες αυτής τόκος και δόλος» (Ψαλμ. 54, 12). Και τώρα χαρακτηριστικό της τελειοποιήσεως του ανθρώπου εθεώρησε αυτό το ίδιο ο προφήτης λέγοντας: «Τα χρήματά του δεν τα εδάνεισε με τόκο».