Ρόλο στο εντεινόμενο δράμα της πείνας στο Νίγηρα έπαιξαν, κατά το ίδιο δημοσίευμα, και οι πολύμηνες υποχωρήσεις της κυβέρνησης στις πιέσεις των ντόπιων αγροτών που αντιδρούσαν στην εισαγωγή δωρεάν ανθρωπιστικής βοήθειας, θεωρώντας πως μία τέτοια εξέλιξη θα έριχνε στο ναδίρ τις τιμές των προϊόντων τους.
Μέσα σ' όλα αυτά (πέρα απ' τον παράγοντα των καταστροφών που επέφερε ο συνδυασμός ξηρασίας και επιδρομών ακρίδων στις καλλιεργήσιμες εκτάσεις του Νίγηρα) δε θα πρέπει να ξεχνά κανείς την υποκρισία και την αναλγησία της «διεθνούς κοινότητας» και της κυβέρνησης του (δήθεν «αρωγού» της Αφρικής ως προεδρεύοντα του G-8) Βρετανού πρωθυπουργού Τόνι Μπλερ, που παρά τις έγκαιρες και συνεχείς εκκλήσεις οργανώσεων του ΟΗΕ για τη συγκέντρωση 30 εκατομμυρίων δολαρίων στους δεινοπαθούντες κατοίκους του Νίγηρα, συγκεντρώθηκε (έως και πριν μερικές βδομάδες) μόλις το 1/3.