Παρασκευή 18 Σεπτεμβρίου 2009

Gay Mitchell: "Από εγωισμό και αλτρουισμό πρέπει να βοηθήσουμε τον τρίτο κόσμο"

Οι άνθρωποι στις χώρες του τρίτου κόσμου δαπανούν μεγάλο μέρος των εισοδημάτων τους για τροφή και πλήττονται από την παγκόσμια επισιτιστική κρίση. Αύριο η κοινοβουλευτική επιτροπή Ανάπτυξης διοργανώνει μια ειδική συνεδρίαση, παρουσία διεθνών εμπειρογνωμόνων, που θα εστιάσει σε μια πρόταση διάθεσης χρημάτων από τον κοινοτικό προϋπολογισμό στην παραγωγή τροφίμων στις αναπτυσσόμενες χώρες και την προσφορά επείγουσας επισιτιστικής βοήθειας. Μιλήσαμε με τον εισηγητή σχετικής έκθεσης Gay Mitchell.

Κύριε Mitchell, υποστηρίζετε την πρόταση χρήσης κονδυλίων από τον κοινοτικό προϋπολογισμό για τη γεωργία με σκοπό την ενίσχυση των αναπτυσσόμενων χωρών κατά τη διάρκεια της κρίσης στα τρόφιμα. Γιατί χρειάζονται αυτά τα χρήματα και πώς πρέπει να χρησιμοποιηθούν;

Πρώτα απ'όλα, αυτά τα χρήματα είναι διαθέσιμα από τον προϋπολογισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης για επιδοτήσεις σε περίπτωση που πέσουν οι τιμές των γεωργικών προϊόντων. Ωστόσο, οι τιμές των τροφίμων δεν έχουν μειωθεί. Επομένως τα χρήματα αυτά δεν πρόκειται να δαπανηθούν και θα έπρεπε κανονικά να επιστραφούν στα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Υπάρχει όμως ένα τεράστιο πρόβλημα στον αναπτυσσόμενο κόσμο. Μέχρι και εξεγέρσεις έχουν γίνει λόγω της κρίσης στα τρόφιμα. Μερικές χώρες που ήταν ανέκαθεν εξαγωγείς ρυζιού τώρα εισάγουν, και μάλιστα με χαμηλό κόστος εισαγωγής, κάτι που συνεπάγεται μεγάλη απώλεια χρημάτων.

Ο δείκτης των τιμών των τροφίμων αυξήθηκε κατά περισσότερο από 40 τοις εκατό πέρσι, κάτι που όλοι μας μπορούμε να δούμε στα σουπερμάρκετ. Φανταστείτε τι σημαίνει αυτό για τους ανθρώπους που ζουν σε αναπτυσσόμενες χώρες και ήδη υποφέρουν από υποσιτισμό! Σύμφωνα με εκτιμήσεις, για την αντιμετώπιση του προβλήματος μεσοπρόθεσμα χρειάζονται περίπου 18 επιπλέον δισεκατομμύρια ευρώ.

Αυτό που είπε η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι ότι θα προσπαθήσει να βρει 1,8 δισεκατομμύρια ευρώ τα επόμενα 2 ή 3 χρόνια. Επομένως τα κράτη μέλη θα πρέπει να δώσουν στις τρίτες χώρες το ποσό που ισοδυναμεί μ'αυτό το δισεκατομμύριο που θα πήγαινε κανονικά στη γεωργία.

Μερικά από τα λεφτά αυτά θα χρησιμοποιηθούν για να δοθεί φαγητό στο λαό, επειδή τα αποθέματα σιτηρών για παράδειγμα έχουν ελαττωθεί σε πρωτάκουστα επίπεδα. Το μεγαλύτερο μέρος όμως του ποσού θα χρησιμοποιηθεί για πράγματα όπως είναι οι σπόροι, τα λιπάσματα και τα αρδευτικά έργα, έτσι ώστε οι χώρες αυτές να μπορέσουν να αναπτυχθούν και να αυξήσουν την παραγωγή τροφίμων τους.

Πώς μπορεί να διασφαλίσει η Ευρωπαϊκή Ένωση ότι τα χρήματα αυτά θα φθάσουν σε εκείνους που τα έχουν πραγματικά ανάγκη;

Ο Διεθνής Οργανισμός Τροφίμων και Γεωργίας του ΟΗΕ, η Ευρωπαϊκή Ένωση και άλλοι διεθνείς παράγοντες ήδη προσπαθούν τώρα να καθορίσουν ποιες είναι οι φτωχότερες χώρες με τις μεγαλύτερες ανάγκες.

Αυτό πρέπει να γίνει πολύ γρήγορα, γιατί αλλιώς δεν θα φθάσουν τα λεφτά έγκαιρα σε όσους τα χρειάζονται. Σε λίγο είναι περίοδος συγκομιδής, γι'αυτό και ο προσεχής Μάρτιος είναι σημαντική ημερομηνία. Εάν ψηφίσουμε τώρα υπέρ της χορήγησης αυτών των χρημάτων στο Κοινοβούλιο, θα είμαστε σε θέση να δεσμευτούμε ότι θα δαπανήσουμε 750 εκατομμύρια ευρώ φέτος -εγκαίρως για την συγκομιδή του επόμενου έτους.

Πώς θα γίνει ο έλεγχος και η παρακολούθηση της χρήσης των κεφαλαίων;

Όπως λέω στην έκθεσή μου, πρέπει να έχουμε πλήρη διαφάνεια και υπευθυνότητα, καθώς και ανεξάρτητη αξιολόγηση του τρόπου με τον οποίο τα χρήματα θα δαπανηθούν.

Επιμένουμε στη σύνταξη τακτικών εκθέσεων. Θέλουμε να έχουμε γνώση όλων των εγγράφων πριν ληφθούν οι σχετικές αποφάσεις και να λογοδοτούν τα άλλα κοινοτικά όργανα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

Και οι Ευρωπαίοι πλήττονται από την άνοδο των τιμών των τροφίμων... Γιατί να μη βοηθήσουμε τις φτωχές οικογένειες της Ευρώπης;

Πρώτα από όλα, υπάρχουν άνθρωποι που πεθαίνουν στις αναπτυσσόμενες χώρες. Γι'αυτούς είναι κυριολεκτικά ζήτημα ζωής και θανάτου.

Δεύτερον, είμαστε πραγματικά πίσω όσον αφορά τους αναπτυξιακούς στόχος της χιλιετίας για τον τερματισμό της πείνας και του υποσιτισμού. Είναι σαν να έχουμε ξεχάσει τον υποσιτισμό.

Τρίτον, εάν μπορέσουμε να αυξήσουμε την παραγωγή τροφίμων του αναπτυσσόμενου κόσμου, παράλληλα θα επηρεάσουμε τη διεθνή κατάσταση, κάτι που επίσης θα μας βοηθήσει. Υπάρχουν επομένως εγωιστικοί και αλτρουιστικοί λόγοι για να βοηθήσουμε τον τρίτο κόσμο.