Δεν υπάρχουν καταραμένα παιδιά στη γή

Ξέρω, σας χαλάω τη διάθεση ειδικά άν τρώτε κανένα εύγεστο φαγητό στρωμένο σε ένα πλούσιο από εδέσματα τραπέζι, όμως αξίζει. Γιατί τίποτε δεν είναι πιό σημαντικό από το να σωθούν μερικές αθώες ζωούλες! Αυτά τα παιδάκια παρότι δεν έχουν φταίξει σε τίποτε, μόνο και μόνο επειδή είχαν την ατυχία να γεννηθούν σε περιοχές του πλανήτη φτωχές, άνυδρες, όπου η πείνα, η αμάθεια (βασικός λόγος εξάπλωσης του AIDS) αλλά κι οι πόλεμοι που τις έχουν κυριολεκτικά ρημάξει, δεν έχουν απολύτως κανένα μέλλον.

Σε όλες αυτές τις περιοχές (Αιθιοπία, Νιγηρία, Ουγκάντα, κ.λ.π.) χιλιάδες παιδιά αποδεκατίζονται καθημερινά από το λιμό, την ξηρασία, τις αρρώστιες. Κι όλα τους πεθαίνουν αργά & βασανιστικά, εξαθλιώνεται πρώτα ολοκληρωτικά ο οργανισμός τους, σβήνει το ανοσοποιητικό τους σύστημα & τα έρημα καταλήγουν σε συνθήκες εντελώς απάνθρωπες, συνθήκες που εμείς μόνο με μια λέξη θα μπορούσαμε να τις περιγράψουμε: ΦΡΙΚΗ!!!

Την ίδια στιγμή που εμείς όλοι εδώ στις ευνοημένες-ευλογημένες περιοχές του πλανήτη έχουμε γίνει υπερκαταναλωτικά κτήνη, την ίδια στιγμή που εμείς αγοράζουμε στα δικά μας παιδιά το ένα παιχνίδι μετά το άλλο κι επιλέγουμε τα ρούχα τους από μια πληθώρα "επώνυμων" καταστημάτων, την ίδια στιγμή που τα δικά μας παιδιά πετάνε με ευκολία το δικό τους γάλα για να φάνε π.χ. σοκολάτες ή χίλιες-δυό άλλες αηδίες, εκεί, στην άλλη άκρη του πλανήτη μας (τόσο μακρυά μα & τόσο κοντά ταυτόχρονα) κάποια (αναρίθμητα) άλλα παιδάκια βασανίζονται με τρόπο εντελώς ανίερο από την ασιτία, τις λιμώξεις και πεθαίνουν αβοήθητα.

Ούτε σε ζώα δεν αξίζει βέβαια τέτοια μοίρα! Εμείς εδώ που έχουμε τόσο ευαισθητοποιηθεί για να σώζουμε καθημερινά όπως μπορούμε ο καθένας τα ζωάκια του πλανήτη μας από τους κυνηγούς, τις πυρκαγιές, την εξαφάνιση, ας σκεφτούμε πως εκτός από τα ζώα, υπάρχουν κι όλες αυτές οι παιδικές ψυχές που έχουν την ανάγκη μας! Γιατί τα παιδιά αυτά δεν είναι ούτε κατώτερα, ούτε ανάξια να λάβουν αγάπη! Δεν είναι παιδιά κανενός κατώτερου Θεού! Έχουν ίσα δικαιώματα με τα δικά μας παιδιά, μόνο που κανείς δεν τους το είπε.

Ας πάψουμε πια να εθελοτυφλούμε κι ας γίνουμε εμείς όλοι, οι Θεοί που θα τα βοηθήσουν! Γιατί πραγματικά όσα κι αν διδάσκουν του κόσμου όλου οι θρησκευτικές οργανώσεις, εγώ ξέρω πως τον Θεό τον έχουμε όλοι μέσα μας, στην καρδιά μας, στη θέλησή μας να συνδράμουμε κι όταν το θέλουμε γινόμαστε παντοδύναμοι!!!

Έστω κι από 10 ευρώ να στείλουμε (με όποιο τρόπο) ο καθένας μας (8ευρώ κοστιζει ένα σετ με 10 ευχετήριες κάρτες!), έστω και το 1 από τα δέκα να φτάσει στον προορισμό του (γιατί δεν ξέρω όλες οι εμφανιζόμενες ως ανθρωπιστικές οργανώσεις κατά πόσο πραγματικά βοηθούν), πάλι αυτό το ένα ευρώ μπορεί σίγουρα να σώσει τουλάχιστον μια ζωούλα προσφέροντάς τους ένα εμβόλιο, λίγο νεράκι, λίγο γαλατάκι!






Μπορείτε να γίνετε μέλη της οργάνωσης UNICEF (άσχετα αν ψιθυρίζεται ότι κι αυτή είναι δήθεν φιλανθρωπική οργάνωση) με μόλις 15 ευρώ ετήσια συνδρομή(!) ή ανάδοχοι κάποιων από αυτά τα παιδιά με μόλις 20ευρώ το μήνα(!), αν το σκεφτείτε θα δείτε πως τα ποσά είναι πολύ μικρά, όλοι μας μπορούμε να τα κόψουμε από κάτι άλλο εντελώς ασήμαντο και να νιώσουμε την αγαλίαση πως βοηθάμε ουσιαστικά κάποια παιδιά που τόσο μας έχουν ανάγκη!







Δεν είναι δυνατό να νιαζόμαστε τα ζώα (καλά κάνουμε, αλλά ας βοηθήσουμε πρώτα τους ανθρώπους που αποδεκατίζονται κυριολεκτικά), να παριστάνουμε τους πολιτισμένους και να μη καταβάλλουμε όλοι μας κάθε δυνατή προσπάθεια για να συνδράμουμε σε τέτοιες καταστάσεις.

Και στο κάτω-κάτω, αφού τελικά όλοι μπορούμε, γιατί να μην το κάνουμε;